Mobbing & BHP: Bariery w procesie uczenia się. Rozbieżności między tym, co ludzie mówią, a tym co robią. Część 13


via GIPHY


Tendencja do tworzenia iluzji rozumienia pewnych kwestii i kontroli nad nimi zamiast przyznania się do braku pomysłu, jak sobie z nimi poradzić.

Najgorszą rzecz jaką mogą zrobić trenerzy to nakłaniać do działania przy pomocy strachu i niepewności. Strach np. przed utratą czegoś i możliwość zyskania czegoś. Takich zachowań nie można nazwać motywacją. 

Jeśli systematycznie manipuluje się emocjami wzbudza to naturalną nieufność i chęć dystansu. Trenowane w ten sposób dziecko odeszłoby.

Działania te można nazwać nieetyczne, gdyż trener stosujący te metody jest świadomy jak emocje wpływają na określonym poziomie pobudzenia. 

Zachowania, słowa, gesty typu: gniewny, niechętny, pogardliwy wyraz twarzy, lekceważąca postawa, dwuznaczne pytania, w których treść jest pozytywna, a ton głosu zabarwiony drwiną, długie gniewne, ironiczne, zniechęcające spojrzenia prosto w oczy. 

Bywa, że metoda ta stosowana jest w przypadkach, kiedy trener na siłę próbuje ustawić zawodnika w grupie, lub poza grupą i na miejscu, które on mu wyznaczył, bez wglądu na umiejętności i cele samego zawodnika. Trener spełnia swoje ambicje. 

Kosztem zawodnika „udowadnia” swoje racje. Zawodnik wychodzi pobudzony, zmęczony i starszy w sensie fizjologicznym o kilka lat. Tak działa stres, postarza umysł i ciało.

Adekwatne sytuacje można spotkać w grupach pracowniczych, w których dochodzi do dyskryminacji lub zjawiska mobbingu. Autokratyczny sposób kierowania nie uwzględnia autentycznych potrzeb, które często nie są wyrażone, bo przełożonego nie interesują rzeczywiste poglądy pracownika.


Autokrata „wie lepiej” podejmuje decyzje „za” pracownika działając na niekorzyść swoją, pracownika, grupy i całego przedsiębiorstwa. 

Często jest przekonany o swojej racji, bo poszukuje argumentów dla ich potwierdzenia. Decyzje podejmuje sam lub w niewielkiej grupie, która potwierdzi jego stanowisko. Bardziej liczy się „ja”, niż „my”.
Jeśli dochodzi do konfliktu miedzy pracownikami, a sprawa zostaje stłamszona zamiast być jawna, może dochodzić do eskalacji agresji w tzw. białych rękawiczkach. 

Ofiara bardziej lub miej winna stawiana jest w sytuacjach dwuznacznych, kiedy to z jednej strony relacje wyglądają pozytywnie, tymczasem małe uwagi, i inne zachowania systematycznie powtarzane niszczą możliwość pracy zespołowej. Tracą na tym wszyscy.
Częste manipulacje, to działania polegające na tym, by pracownik sam zrezygnował ze swojego stanowiska w sprawie, miejsca w zespole lub podjął decyzję o odejściu z pracy.

  • Pozostawienie, wykluczanie, nie branie pod uwagę opinii, 
  • pomijanie, zapominanie, odmawianie, obmawianie,
  • nie szanowanie innego merytorycznego podejścia do zadania, 
  • drwiące uśmiechy, 
  • próby wyprowadzenia z równowagi psychicznej przez celowe kłamliwe przekazywanie informacji, a później wypieranie się tego i celowe prowokowanie do konfliktów i kłótni, 
  • podstawianie nogi i mówienie „oj biedaku sam upadłeś,” 
to zaledwie część repertuaru grupowego myślenia, w którym muszą być "sprawiedliwi ludzie."
Pracownik otrzymuje nagany, nie wie w co ma wierzyć, to co wcześniej było "można" staje się zarzutem "przeciw". Wycofuje się lub walczy, zaczyna chorować, przenosi problemy z pracy do domu. Traci własną tożsamość, staje się pobudliwy, drażliwy, wybuchowy. Traci własne życie.
Nie wszystkim psychologom i psychoterapeutom łatwo jest określić, czy jest to agresja, brak umiejętność radzenia sobie ze stresem, czy już zjawisko mobbingu. 

Działające w Polsce stowarzyszenia antymobingowe oferują szkolenia, w tym kontakt z przeszkolonym psychologiem i prawnikiem. 
Mobbing, to prześladowanie w miejscu pracy, to coś więcej niż stres i wypalenie zawodowe. 
Na szczęście poszerza się oferta szkoleń w Polsce i zagranicą.
Często dochodzi do zwolnienia z pracy ofiary. "Sprawiedliwi" pozostają ślepi i spokojni. 

Tymczasem każde odejście lub zwolnienie kreatywnego pracownika jest błędem i  porażką właściciela firmy.

Komentarze

Najczęściej czytane

Mapa kultury a innowacje. Charles O’Reilly narzędzie pomiarowe Organizational Culture Profile (OCP)

Partycypacja bezpośrednia. Partycypacja jako demokracja w miejscu pracy. Direct participation. Participation as a democracy in the workplace.

Ocena ryzyka na stanowisku pracy. Teoria i praktyka: co w sytuacji, kiedy procedury zaczynają stanowić problem?

Risk related to the Blue Ocean Strategy EN/PL

Uczenie się w organizacji: Problem, to nie problem. Problem to zmiana. Część 2

Dobre praktyki: CSR. Profilaktyka. Dyskryminacja i mobbing w pracy.