Mam kota (!) na punkcie bezpieczeństwa. Czy znam sąsiada?

"Stanowczo, łagodnie bez lęku" o zmianach, perspektywie postrzegania działania (ruchu) w czasie i kreatywności. 

To wszystko działo się już kiedyś i stanie się raz jeszcze. Wieczny powrót, w którym każda świadoma zmiana determinuje kolejną.

W każdym dniu, w każdym dziś zauważyć można ślad zamysłu przyszłości, do którego świadomość dziś dochodzi przez ślady postrzeganych zdarzeń i symboli świata przeszłości.

Tworzone ścieżki pamięci z drogowskazami myśli i uczuć prowadzą ku rozwiązaniu zamysłu, który staje się postrzeganiem intuicyjnym mogącym wpływać na ruch, ale niekoniecznie wpływającym na działanie.

Tworzenie „pieczątek czasu”, ścieżek pamięci, to budowa drogi. Drogowskazy, to znaczenia jakie nadajemy (przedmiotom, wartościom, uczuciom). 

Możemy sami lub z użyciem asystenta #AI zbierać i interpretować informacje.

Dla przykładu wieloznaczność słowa: KOT.

Słowo KOT czytane wspak TOK nabiera innego znaczenia. Tok wydarzeń. Inną możliwą kombinacją, jest słowo: KTO.

Asystent AI przedstawił mi interpretację słowa KOT:

- zwierzę domowe,

- samiec kota (lub innych kotowatych),

Trzecia interpretacja jest zaskakująca i stanowi argument że adaptujemy się do języka kultury. Ciekawa jestem źródła tej informacji. Cytuję Gemini:

- "KOT Potocznie o osobie (zwykle mężczyźnie). W mowie potocznej, "zwłaszcza starszej", słowo „kot” mogło być używane jako określenie mężczyzny, często w kontekście nieco pejoratywnym, np. „stary kot” (o doświadczonym, ale może nieco cynicznym mężczyźnie) lub w wyrażeniach typu „co to za kot?” (kto to jest?). To znaczenie jest dziś rzadziej spotykane."

Czyli słowo KOT interpretowane jest jako słowo KTO.

Narzędzia:

* w alpinizmie Raki (potocznie „koty”)

* w żeglarstwie: Kotwica (potocznie „kot”)

* w kolejnictwie: Kot – element służący do łączenia wagonów.

Znaczenie słowa np. KOT zależy od kontekstu.

Wewnętrzne BHP, zada pytanie: KTO kieruje tym, co myślę o słowie: KOT? Wieloznaczność tego słowa jest zaskakująca.

Istotne zatem są pytania, które możemy postawić sobie, jeśli dbamy o bezpieczeństwo i dążymy do zmian. Dla przykładu: co nas warunkuje? 

Obraz i emocje, dźwięki i emocje. Spojrzenie i mimika twarzy, mikroekspresje? Mimikra? Czy są to znaczenia, które sami nadajemy? Kto, jak kierujemy naszą uwagą? Co stało się naszą ewolucyjną preferencją?

Bez względu na metody i technikę sprawdźmy, co nas wodzi za nos. Lęk przed zmianą, śmiercią, szczęściem, stratą? „Ślepe” zaufanie?

Te umysłowe czynności, inaczej: medytacja, wiążą się z nadawaniem sensu sygnałom docierającym do mózgu i z naszą wewnętrzną interpretacją. Stanami (mikro)świadomości, które pojawiają się w rezultacie nagłej koncentracji, „wodzenia za nos”.

Wiedza, być może której boimy się z powodu lęku przed samosądem i/lub osądem. Lęku przed byciem w zespole i byciem sobą. 

Na zmiany wpływa wiele sił: wewnętrznych i zewnętrznych.

Na pytanie: Czy Mam KOTa odpowiem: Tak. Na punkcie Zmian i Bezpieczeństwa, bo wolę Kota Żywego niż martwego. Język kultury tak, jak Kot Schrödingera jest jednocześnie żywy w naszej pamięci i martwy, gdy jego znaczeń nie używamy w mowie, a jednak interpretujemy intelektualnie i emocjonalnie. Pierwotnie i współcześnie, miało i ma to związek z poczuciem bezpieczeństwa.

W kontekście powyższego polecam zajęcia sportowe dla umysłu, publikację Mirosława Kocura: „Przestrzeń peripersosnalna w jaskiniach paleolitycznych.” Opowieść o historii człowieka, malowidłach naściennych, zaufaniu, o przestrzeni peripersonalnej: postrzeganiu siebie obok siebie, o napięciach wewnętrznych, i o migrenach: fizycznym bólu nieuwagi oraz polecam "Stanowczo, łagodnie, bez lęku" Marii Król-Fijewskiej.

09.01.2015