Wiedza Praktyka Zmiana Zysk

  Dziecięce strategie przetrwania wpływają na dorosłe decyzje. Mogą decydować o naszym dobrostanie. Mogą "pozycjonować nas" w grupie społecznej. Mogą rozwijać empatię dla własnej historii życia. Mogą przez zrozumienie siebie i innych wzmacniać poczucie spełnienia i bliskości. Ból wspomnień jako stres przychodzi nieoczekiwanie. Możemy potraktować to pobudzenie jako dar, lub jako zagrożenie, czyli stres. Każdy z nas przeżył trudne doświadczenia. Dziecięcy ból odrzucenia, a potem dorosły ból rozstania może trwać latami. Efektem czego mogą być trudności w zaufaniu, trudności w nawiązaniu budujących relacji społecznych, oraz lęk, i poczucie odrzucenia przez społeczeństwo.  Bywa, że strategią przetrwania stała się dla nas potrzeba dostrajania się do otoczenia, do kogoś ważnego, na różnych etapach życia. Ta hiperczujność na atmosferę, emocje i potrzeby otoczenia wynikała z braku poczucia bezpieczeństwa. "Trzeba się dostosować do humorów innych, by być razem".  Potrzeba dos...

Emocje "zapisują" się w ciele. Bywa, że "dorośli" są niezwykle "ułożeni", jednak nie autentyczni. Niektóre osoby tłumią gniew. Nie wyrażanie gniewu wynika z historii życia, doświadczania wzrostu subiektywnego cierpienia. W przeszłości wyrażanie gniewu było oceniane przez ich otoczenie za niewłaściwe, i przyjęte jako krytyka bezwzględna. Doświadczający musiał wybierać pomiędzy własnym dobrem a potrzebą akceptacji. Tłumienie gniewu i akceptacja otoczenia, lub autentyczność i wyrażanie gniewu oraz emocjonalna i fizyczna odległość, a przez to fizyczny ból traumy odrzucenia. Osoby tłumiące gniew mają silnie motywowaną potrzebę hamowania emocji. Starają się być "ułożeni". Częściej odczuwają ból głowy, i ból przewlekły.  Osoby z bólami różnego pochodzenia, a nawet z przewlekłym bólem, często doświadczając bólu odczuwają większy lęk, i doświadczają poczucia bezradności wobec  tego bólu. Poczucia żalu, a co więcej niesprawiedliwości losu, co też może wpły...